آموزش فلوت کارناتیک | Annamacharya Keerthanas - جلد 4

Tallapaka Annamacharya (همچنین معروف به Annamayya) (22 مه 1408 - 4 آوریل 1503) یک قدیس هندو در قرن پانزدهم و اولین موسیقی‌دان هندی بود که آهنگ‌هایی به نام سانکیرتاناس در ستایش لرد ونکاتس‌وارا، نوعی از ویشنو ساخت. فرم موسیقایی آهنگ‌های کرتانا که او ساخته و هنوز هم در بین هنرمندان کنسرت موسیقی کارناتیک محبوب است، به شدت بر ساختار آهنگ‌های کارناتیک تأثیر گذاشته است. آناماچاریا به خاطر زندگی مقدس خود به یاد می‌آید و به عنوان یکی از جانبازان بزرگ ویشنو توسط فداییان و خوانندگان مقدس تجلیل می‌شود.

اعتقاد بر این است که او آواتار خالق ناندکا، شمشیر ویشنو بوده است. او به طور گسترده ای به عنوان آندرا پادا کاویتا پیتاماها (پدربزرگ ترانه سرای تلوگو) شناخته می شود.

Tallapaka Annamacharya در سال سارواداری (22 مه 1408) در Tallapaka ، در نزدیکی Rajampet Mandal ، دهکده ای در منطقه کاداپا ، هند ، در ویشاخا Shuddha Pournami متولد شد. حتی والدینش متعلق به Nandavarika Brahmin بودند جامعه سنتی Smarta ، او شروع به Vaishnavism کرد و در ودانتا دزیکا سامپورادایا به یک ویشنووا تبدیل شد. همسر وی ، تیمماکا ، Subhadra Kalyanam را نوشته بود ، و اولین شاعر زن در ادبیات تلوگو محسوب می شود. پسر آنها ، پددا تیرومالاچاریا و نوه ، Tallapaka Chinnayya نیز آهنگساز و شاعران بودند. در نظر گرفته می شود که ترکیبات Tallapaka بر ساختار آهنگ های موسیقی کارناتی تحت سلطه و تأثیر گذاشته اند. Annamacharya 95 سال زندگی کرد تا اینکه Phalguna Bahula (Krishna) Dvadasi (دوازدهمین روز پس از ماه کامل) در سال Dhundhubhi (4 آوریل 1503).

گفته می‌شود که Annamayya 32000 sankeertana (آهنگ) در ستایش لرد Venkateswara سروده است که امروزه تنها حدود 12000 آن موجود است. او همچنین نویسنده یک رساله موسیقی به نام "Sankirthana lakshanamu" است.

آنامایا ترکیبات خود را به عنوان هدیه گل به ونکاتسوارا در نظر گرفت. او در اشعار، خدا را می ستاید، عشق خود را به او توصیف می کند، با پروردگار مجادله و نزاع می کند، به شکست ها و دلهره های فدایی اعتراف می کند و خود را به ونکاتشوارا تسلیم می کند. آهنگ های او در ژانرهای Adhyaatma (معنوی) و Sringaara (عاشقانه) sankeertanas طبقه بندی می شوند. آهنگ‌های او در ژانر «سرینگارا» با توصیف ماجراهای عاشقانه ونکاتش‌وارا و همسرش آلاملو، ونکاتس‌وارا را می‌پرستند، در حالی که دیگران بهکتی فداییان او را توصیف می‌کنند.

در کرتان های بعدی خود، او از موضوعاتی مانند اخلاق، دارما و عدالت حمایت می کند. او یکی از معدود کسانی بود که در زمان خود با ننگ اجتماعی نسبت به کاست های دست نخورده مخالفت کرد، با سانکرتاناهایش که در ترانه هایش «برهما» توضیح می داد که رابطه بین خدا و انسان صرف نظر از رنگ، طبقه و وضعیت مالی آنها یکسان است. Okkatē Paraḥbrahmamokkatē" و "ē kulajuḍainanēmi evvaḍainanēmi". حرفه ادبی شگرف او جایگاهی را در بین بزرگان ادبیات تلوگو به ارمغان آورد.

در حالی که او در زمان خود از محبوبیت برخوردار بود، ساخته های او برای بیش از سه قرن فراموش شدند. آنها که در سال 1849 ذکر شد، بعداً حکاکی شده بر روی صفحات مسی یافت شدند که برای قرن ها در معبد سری ونکاتسوارا در تیرومالا، درست روبروی هندی ها، در اتاقی بسیار کوچک پنهان شده بودند. ترجمه انگلیسی 150 مورد از این آیات در سال 2005 منتشر شد.

Tirumala Tirupati Devasthanams، همچنین به عنوان TTD شناخته می شود، تلاش کرده است میراث غنی ساخته های خود را حفظ کند. در سال 1950، دولت ایالتی آندرا پرادش کمیته ای ایجاد کرد و موسیقیدان افسانه ای مرحوم دکتر M. Balamuralikrishna را به عنوان رئیس آن منصوب کرد. او بیش از 800 آهنگ از آناماچاریا را تنظیم کرد و هنوز هم در بین طرفداران محبوب است. او به مدت دو دهه آستانا گایاکا معبد تیرومالا در تیروپاتی بود. او به عنوان یک اسطوره در ارائه موسیقی مذهبی در سبک کلاسیک، به ویژه آناماچاریا سانکیرتاناس در نظر گرفته می شود. او همچنین شاعر، خواننده و موسیقی شناس تحسین شده ای بود. در سال 1979، خواننده افسانه ای Smt. آلبوم M. S. Subbulakshmi Balaji Pancharatna Mala با Annamacharya keerthanas مانند Vande Vasudevam، Bhavamulona، Sriman Narayana و بسیاری دیگر عرضه شد. این یک موفقیت شد و آهنگسازی آناماچاریا را به هر گوشه و کنار کشور برد

شوبا راجو اولین دریافت کننده بورسیه تحصیلی Tirumala Tirupati Devasthanams در سال 1976 برای مطالعه و ایجاد روندی برای انتشار آهنگ های Annamacharya است و همچنین به عنوان اولین هنرمند انحصاری برای انتشار آهنگ های Tallapaka در سال 1978 انتخاب شد. آلبوم "Vēnkatēśvara Gīta Mālika" در بین جامعه تلوگو محبوبیت جهانی دارد. او بنیانگذار Annamacharya Bhavana Vahini (ABV) در سال 1983 است که در حیدرآباد هند واقع شده است. او در سال 2010 به پاس تلاش‌هایش برای ترویج آهنگ‌های Annamayya از سوی دولت هند اعطای پادمشری دریافت کرد. سری گاریملا بالاکریشنا پراساد، یکی از گویندگان موسیقی کارناتیک و آستانا ویدوان تیرومالا تیروپاتی دواستانامز، بیش از ششصد آهنگ نوشته شده توسط آناماچاریا را تنظیم کرده است، ضبط های صوتی برای TTD ارائه کرده، کتاب هایی با نت های موسیقی منتشر کرده و کلاس هایی را برگزار کرده و ساختن آهنگ ها را آموزش داده است. آنها محبوب تر هستند.

در سال 1994، هنرمند مشهور Bharathanatyam، پرواتی راوی گانتاسالا، همچنین عروس خواننده افسانه ای Ghantasala Venkateswara Rao، برای اولین بار یک محصول رقص ماموت را به عنوان ادای احترام به آهنگساز الهی با عنوان "Annamaiyah" تولید و ارائه کرد. آهنگ های کمیاب و محبوب در قالب داستان بافته شد و موسیقی توسط استالوارت های افسانه ای به عمل آمد. این محصول توسط رئیس جمهور سابق هند، آر. ونکاترامان و خواننده برنده بهارات راتنا، M. S. Subbulakshmi و اواخر همان سال برای گروه Tirumala Brahmotsavam افتتاح شد. این تولید به یک موفقیت هیجان انگیز تبدیل شد و رقصندگان بیشتری از اشکال مختلف شروع به طراحی رقص برای آهنگسازی قدیسان کردند. بر اساس تقاضای عمومی در سال 2009، یک دی وی دی از تولید نیز راه اندازی شد که شامل چندین مکان بود که توسط خود قدیس بازدید شده بود. این تولید در سراسر ایالات متحده، اروپا و آسیا سفر کرده و تاکنون بیش از 400 بار روی صحنه رفته است.

یک فیلم تلوگو به نام Annamayya توسط K. Raghavendra Rao در سال 1997 از او ساخته شد. این فیلم ناگارجونا را در نقش اصلی آنناماچاریا بازی کرد و همچنین سومان را در نقش لرد ونکاتشوارا و باانوپریا در نقش الهه پادماواتی دیوی در نقش‌های مهم نشان داد. این فیلم به یک فیلم پرفروش تبدیل شد و بیشترین درآمد سال را در سینمای تلوگو داشت.

این دوره برای چه کسانی است:

• کسانی که کنجکاو هستند موسیقی کلاسیک کارناتیک را بیاموزند.