آموزش SAP S/4 EWM - سیستم های منطقی و راه اندازی توزیع EXP

SAP Extended Warehouse Management System (SAP EWM) قدرتمندترین شکل کنترل خودکار و دستی فرآیندهای انبار مبتنی بر SAP است. leogistics مخفف کارایی، ثبات و انعطاف پذیری در سیستم SAP EWM شما است. به عنوان متخصص در زمینه اتوماسیون و اتصال سخت افزار و اینترنت اشیا، ما آنها را به طور یکپارچه برای پردازش انبار کارآمد و مبتنی بر SAP ادغام می کنیم.

در بسیاری از موارد، ما به عنوان یک واسطه در زمینه تنش بین IT و بخش عمل می کنیم و خوشحالیم که این نقش را به عهده می گیریم. به خصوص هنگام تغییر به SAP EWM، مدیریت تعادل بین استانداردسازی فرآیند و نیازهای شما مهم است.

بر اساس دانش عمیق صنعت خود، راه‌حل‌های پایانی ۲ پایانی شفاف و سازگار با تعمیر و نگهداری را با پیشرفت‌های خود ایجاد می‌کنیم و شما را به عنوان یک شریک قابل اعتماد و استراتژیک در آینده تدارکات انبار همراهی می‌کنیم.

در طول انقلاب صنعتی اواسط قرن 18، عملکرد انبارها تکامل یافته و تخصصی تر شد. تولید انبوه کالاها که توسط انقلاب صنعتی قرن‌های 18 و 19 راه‌اندازی شد، به توسعه انبارهای بزرگ‌تر و تخصصی‌تر دامن زد، که معمولاً نزدیک به مراکز حمل‌ونقل در کانال‌ها، در راه‌آهن و بندر قرار داشتند. تخصصی بودن وظایف مشخصه سیستم کارخانه است که در اواسط اواخر دهه 1700 در کارخانه های نساجی و سفالگری بریتانیا توسعه یافت. فرآیندهای کارخانه سرعت کار و نیروی کار غیر ماهر را افزایش داد و سود جدیدی را برای سرمایه گذاری سرمایه به ارمغان آورد.

انبارها علاوه بر ذخیره سازی ساده، طیف وسیعی از عملکردهای تجاری را نیز انجام می دهند، که نمونه آن انبارهای پنبه منچستر و فروشگاه های پشم استرالیا است: دریافت، ذخیره و ارسال کالا. نمایش کالا برای خریداران تجاری؛ بسته بندی، بررسی و برچسب گذاری سفارشات، و ارسال آنها.

معماری سودمند انبارها به سرعت به فناوری‌های نوظهور پاسخ داد. قبل از قرن نوزدهم و تا قرن نوزدهم، انبار اصلی اروپا از دیوارهای بنایی باربر یا الوار با قاب سنگین با روکش خارجی مناسب ساخته شده بود. در داخل، ستون‌های چوبی سنگین از تیرها و تیرچه‌های چوبی برای سطوح بالایی پشتیبانی می‌کردند که به ندرت بیش از چهار تا پنج طبقه ارتفاع داشتند.

انبارهای قرن نوزدهمی در اسکله های گلاستر در بریتانیا، که در اصل برای ذخیره ذرت وارداتی استفاده می شد

یک سقف شیروانی معمولی بود، با یک دروازه در شیروانی رو به خیابان، خطوط راه آهن یا بندری برای جرثقیل برای بالا بردن کالاها در دروازه های پنجره در هر طبقه زیر. دسترسی راحت برای حمل و نقل جاده ای از طریق درهای بسیار بزرگ در طبقه همکف تعبیه شده بود. اگر در یک ساختمان جداگانه نبود، فضاهای اداری و نمایشی در طبقه همکف یا اول قرار داشتند.

نوآوری‌های فن‌آوری در اوایل قرن نوزدهم شکل انبارها و کارهای انجام شده در داخل آنها را تغییر داد: ستون‌های چدنی و بعدها، ستون‌های فولادی قالب‌گیری شده. سقف های دندانه دار؛ و قدرت بخار همه (به جز فولاد) به سرعت مورد استفاده قرار گرفتند و تا اواسط قرن 19 مورد استفاده رایج قرار گرفتند.

ستون‌های چدنی محکم و باریک جایگزین پایه‌های بنایی یا پایه‌های چوبی شدند تا سطوح بالاتر از طبقه همکف را حمل کنند. همانطور که اسکلت فلزی مدرن در اواخر قرن نوزدهم توسعه یافت، استحکام و قابلیت ساخت آن اولین آسمان‌خراش‌ها را فعال کرد. تیرهای فولادی جایگزین تیرهای چوبی شدند و باعث افزایش دهانه دهانه های داخلی در انبار شدند.

سقف دندانه دار نور طبیعی را به طبقه بالای انبار آورد. شکل انبار را از باسن یا شیروانی سنتی به شکل سقفی مسطح که اغلب در پشت جان پناه پنهان می شد، تغییر داد. ساختمان های انبار اکنون به شدت افقی شده اند. در داخل طبقه بالا، صفحه لعاب عمودی هر دندان اره نور طبیعی را روی کالاهای نمایش داده شده فعال می کند و بازرسی خریدار را بهبود می بخشد.

بالابرها و جرثقیل‌هایی که با نیروی بخار هدایت می‌شوند، ظرفیت کار دستی را برای بلند کردن و جابجایی کالاهای سنگین افزایش می‌دهند.

قرن بیستم[ویرایش]

راهروی با پالت‌های روی قفسه‌های ذخیره‌سازی در یک انبار مدرن

دو منبع انرژی جدید، هیدرولیک و الکتریسیته، در اواخر قرن نوزدهم و تا قرن بیستم، طراحی و عمل به انبار را تغییر شکل دادند.

شبکه‌های برق هیدرولیک عمومی در بسیاری از شهرهای صنعتی بزرگ در سراسر جهان در دهه‌های 1870-1880 ساخته شدند که نمونه آن منچستر است. آنها برای تامین انرژی جرثقیل ها و بالابرها بسیار موثر بودند، که کاربرد آنها در انبارها به ساختمان های بلندتر کمک می کرد و کارایی نیروی کار جدید را ممکن می ساخت.

شبکه های برق عمومی در دهه 1890 ظهور کردند. آنها در ابتدا عمدتاً برای روشنایی استفاده می شدند و به زودی برای برق رسانی به بالابرها استفاده می شدند و انبارهای بلندتر و کارآمدتر را ممکن می کردند. چندین دهه طول کشید تا نیروی برق به طور گسترده در سراسر شهرهای جهان غرب توزیع شود.

فناوری‌های قرن بیستم انبارداری را کارآمدتر کردند. برق به طور گسترده در دسترس قرار گرفت و روشنایی، امنیت، بالابر و حمل و نقل را از دهه 1900 متحول کرد. موتور احتراق داخلی که در اواخر قرن 19 توسعه یافت، در خودروهای تولید انبوه از دهه 1910 نصب شد. این نه تنها روش های حمل و نقل را تغییر داد، بلکه بسیاری از برنامه های کاربردی را به عنوان یک نیروگاه فشرده و قابل حمل، در هر جا که به موتورهای کوچک نیاز داشت، فعال کرد.

انبار پنبه آدامز بازمور در مکون، GA، حدوداً 1877

لیفتراک در اوایل قرن بیستم اختراع شد و پس از جنگ جهانی دوم به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. لیفتراک‌ها امکان قفسه‌بندی پالت‌های چند سطحی کالاها را در ساختمان‌های بلندتر و تک‌سطحی با قاب فولادی برای تراکم ذخیره‌سازی بالاتر تغییر دادند. لیفتراک و بار آن که روی یک پالت یکنواخت ثابت شده بود، باعث ظهور رویکردهای لجستیکی برای ذخیره سازی در اواخر قرن بیستم شد.

در اواخر قرن بیستم، انبارها که همیشه یک ساختمان کاربردی بودند، شروع به انطباق با استانداردسازی، مکانیزاسیون، نوآوری های تکنولوژیکی و تغییرات در روش های زنجیره تامین کردند. اینجا در قرن بیست و یکم، ما در حال حاضر شاهد پیشرفت بزرگ بعدی در انبارداری هستیم – اتوماسیون.

طرح بندی انبار[ویرایش]

یک چیدمان انبار خوب از 5 ناحیه تشکیل شده است:

• منطقه بارگیری و تخلیه - این منطقه ای است که کالاها در آن تخلیه و در کامیون بارگیری می شوند. ممکن است بخشی از ساختمان باشد یا از ساختمان جدا شده باشد.

• منطقه پذیرش - همچنین به عنوان منطقه مرحله‌بندی نیز شناخته می‌شود، این مکانی است که در آن کالاهای دریافتی پردازش و بررسی می‌شوند و قبل از ادامه ذخیره‌سازی مرتب می‌شوند.

• منطقه ذخیره سازی - این منطقه از انبار است که در آن کالاها در انتظار ارسال هستند. این منطقه را می‌توان به انبارهای ثابت برای کالاهایی که قبل از ارسال طولانی‌تر طول می‌کشد و ذخیره‌سازی پویا برای کالاهایی که سریع‌تر به فروش می‌رسند تقسیم کرد.[11]

• منطقه برداشت - این منطقه ای است که کالاهای در حال ارسال قبل از ارسال آماده یا اصلاح می شوند.

• منطقه حمل و نقل - پس از آماده شدن کالا، آنها به منطقه بسته بندی یا حمل و نقل می روند که در آنجا منتظر ارسال واقعی هستند.

نوع شناسی[ویرایش]

خانه هند، منچستر.

انبارها عموماً ساختمان‌های صنعتی در نظر گرفته می‌شوند[12] و معمولاً در نواحی یا مناطق صنعتی (مانند حومه شهر) قرار دارند.[13] LoopNet انبارها را با استفاده از نوع دارایی "صنعتی" طبقه بندی می کند.[14] دفترچه راهنمای هزینه ساختمان ملی 2018 شرکت Craftsman Book "انبارها" را تحت "بخش سازه های صنعتی" فهرست می کند.[15] در بریتانیا، انبارها تحت قانون برنامه ریزی شهر و کشور 1990 به عنوان طبقه بندی صنعتی B8 ذخیره سازی و توزیع طبقه بندی می شوند.[16] [17]

انواع انبارها عبارتند از انبارهای ذخیره سازی، مراکز توزیع (شامل مراکز تکمیل و پایانه های کامیون)، انبارهای خرده فروشی، انبارهای سردخانه، و فضای انعطاف پذیر