زمینه تاریخی:
تقویتکننده عملیاتی برای استفاده در رایانههای آنالوگ در دهه 1940 توسعه یافت. تقویتکنندههای عملیاتی اولیه مورد استفاده لولههای خلاء اندازه بزرگی داشتند و مقدار زیادی انرژی مصرف میکردند.
در سال 1967 FairChild Semiconductor اولین مدار مجتمع Op=Amp را معرفی کرد. تقویتکنندههای عملیاتی امروزی بسیار فوقالعاده هستند و نسبت به پیشسازهای لوله خلاء بسیار عالی هستند. آنها بسیار کوچکتر هستند و انرژی بسیار کمتری مصرف می کنند و می توان آنها را با چند دلار خریداری کرد.
مقدمه
تقویت کننده عملیاتی "(یا Op-Amp) یک تقویت کننده خطی با کارایی بالا با کاربردهای متنوع است. Op-Amp دارای دو ورودی (-) معکوس و (+) و غیر معکوس و یک خروجی است. قطبیت یک سیگنال اعمال شده به خروجی سیگنال اعمال شده به ورودی غیر معکوس، قطبیت خود را در خروجی حفظ می کند.
بهره یک Op-amp توسط یک مقاومت فیدبک تعیین می شود که مقداری از سیگنال تقویت شده را از خروجی به معکوس تغذیه می کند. این باعث کاهش دامنه سیگنال خروجی و در نتیجه افزایش می شود. هرچه مقاومت کوچکتر باشد، بهره کمتر است.
Al اصول تقویت کننده عملیاتی زیر را توضیح می دهد،
نرخ ضربه
پهنای باند فرکانس
مشخصات منبع تغذیه
ورودی معکوس توضیح داده شد
ورودی غیر معکوس توضیح داده شد
پیکربندی غیر معکوس توضیح داده شد
پیکربندی معکوس توضیح داده شد
پیرو ولتاژ
تقویت کننده جمع بندی
فیلترهای High Pass
فیلترهای کم گذر
فیلترهای باند گذر
فیلترهای شکافی
Integrator
منحنی پاسخ فرکانس
باز کردن حلقه باز
بهره حلقه بسته
ساختار بازخورد مقاومتی
امپدانس ورودی
نحوه متعادل کردن ورودی تقویت کننده عملیاتی
آموزش الکترونیکی (ها) و کامپیوتر آسان شده است
نمایش نظرات