چند سال پیش، خواندن موسیقی با استفاده از کلمات اختصاری و یادداشتی به من آموزش داده شد: FACE، Every Good Boy Deserves Fudge، و مواردی از این قبیل. این رایجترین روشی است که برای خواندن موسیقی تدریس میشود. در حالی که یادآوری جملات جذاب آسان بود، اما روش ضعیفی برای آمادهسازی برای هدف نهایی یک نوازنده اولیه بود: دیدنی خواندن، توانایی تشخیص سریع نتها و پخش روان موسیقی. من در نهایت توانستم به منحنی یادگیری دیدنی بپیوندم، اما این صعود طولانی و غیرضروری خسته کننده بود.
هنگامی که در استنفورد موسیقی تحصیل کردم، با چیزی به نام «سیستم لندمارک» مواجه شدم، رویکردی ساده و باورنکردنی برای خواندن موسیقی که به تلاش و به خاطر سپردن کمتری نیاز داشت. تنها چیزی که میتوانستم فکر کنم این بود، "اگر به جای آن این روش به من آموزش داده میشد، چقدر سریعتر میتوانستم در خواندن بینایی تسلط داشته باشم؟"
همانطور که ممکن است حدس زده باشید، این کلاس اینگونه متولد شد. برای من خیلی دیر بود، اما از طریق این کلاس، اکنون امیدوارم این دانش را با هر تعداد نوازنده جدید به اشتراک بگذارم!
اگر یکی از موارد زیر اعمال شود، این کلاس برای شما مناسب است:
در این کلاس، موارد زیر را پوشش خواهیم داد:
نکته آخر: این کلاس مکملی است، نه جایگزینی، برای آموزش مناسب در تئوری موسیقی. موسیقی بسیار فراتر از توانایی خواندن نتها است، که این کلاس حتی سعی نمیکند بیشتر آنها را پوشش دهد. در عوض، این کلاس بهطور خاص طراحی شده است تا رایجترین نقاط درد یک موسیقیدانی را که چگونه بینایی خواندن را یاد میگیرد برطرف کند. به دلیل نداشتن کلمات بهتر، این کلاس قارچ ماریو برای دیدن موسیقی است.
دستورالعمل ها: برای هر مثال، اندازه فاصله را مشخص کرده و در خط مشخص شده زیر بنویسید. توصیه میکنم هر چهار معیار پاسخهایتان را بررسی کنید.
چالش اضافی: هنگامی که به اندازه 9 رسیدید (نیمه صفحه)، شروع کنید به دیدن اینکه چقدر سریع می توانید فاصله را شناسایی کنید. بیش از 2 ثانیه برای نوشتن پاسخ به خود فرصت ندهید. هدف از این کار این است که مغز شما را از تلاش برای شمارش دستی خطوط و فواصل بین فاصله، و در عوض تقویت «حافظه عکاسی» از شکل کلی هر بازه متوقف کند. اگر بتوانید به این سرعت تشخیص دست پیدا کنید، در راه تبدیل شدن به یک یادداشتخوان مسلط هستید!
نمایش نظرات