آموزش بوت کمپ داستان نویسی: چگونه گفت و گوی طبیعی و باورپذیر بنویسیم

در این دوره آموزشی، یاد خواهید گرفت که چگونه دیالوگ های واقعی و باورپذیر بنویسید که با حال و هوای کلی داستان شما مطابقت داشته باشد.

من یک انسان شناس هستم، که اساساً به این معنی است که من مدرک کاملی در مشاهده افراد در حال تعامل، صحبت کردن و گوش دادن به الگوهای گفتار دارم. من مجبور شدم چندین قوم نگاری بنویسم که به بررسی مکالمات و الگوهای گفتاری می پردازد، و چیزهای زیادی برداشت کردم، که به نوبه خود بر نوشتن من تأثیر گذاشته است. احتمالاً اینجاست که باید به شما بگویم که من سه کتاب منتشر شده دارم که همه آنها داستانی هستند!

می‌آموزید که چگونه دیالوگ‌هایی بنویسید که برای شخصیت‌هایی که آن را صحبت می‌کنند صادق باشد، ویژگی‌ها و ویژگی‌هایی را ایجاد کنید که برای دنیایی که شخصیت‌های شما در آن زندگی می‌کنند منطقی باشد، و آن را طوری بسازید که خوانندگان شما بدانند چه کسی صحبت می‌کند، حتی اگر خط آن باشد. بدون برچسب زدن به گوینده معرفی شد. ما همچنین از طریق اشتباهات رایج یا مسائلی که نویسندگان جدیدتر با آن مواجه می شوند، مواجه خواهیم شد. همچنین یاد می‌گیرید که چگونه صداهای شخصیت‌های زیادی را در یک صحنه جابه‌جا کنید، و مطمئن شوید که هیچ‌کدام در این صحنه گم نمی‌شوند، چگونه دیالوگ‌های داخلی بنویسید، یا از منظرهای متعدد در یک اثر بنویسید. پروژه نهایی شما باعث می شود که از تمام تکنیک ها و دانش این دوره استفاده کنید، و در پایان آن، یک صحنه کامل با دیالوگ های خوب نوشته شده خواهید داشت که می توانید در WIP خود از آن استفاده کنید، یا از آن به عنوان یک درخواست استفاده کنید. یک مورد جدید را شروع کنید.

ما کل این تمرین را با استفاده از دو کاراکتر و فقط با دو کاراکتر انجام خواهیم داد - آن را نسبتاً ساده نگه می‌داریم، و همیشه می‌توانید به عقب برگردید و همه اینها را برای گروه بزرگ‌تری از شخصیت‌ها بعداً تکرار کنید.

مرحله 1.

برگ نویسه را برای هر یک از دو نویسه خود پر کنید.

مرحله 2.

کاراکترها را در هر تنظیماتی قرار دهید که آنها را قادر به ملاقات و گفتگو کند. یک نوار؟ وسط جنگل؟ رقص در یک توپ؟ سپس، اجازه دهید آنها صحبت کنند. چرا آنها آنجا هستند؟ اونها چجوری به اونجا رسیدند؟ آنها چه میخواهند؟ آنها چه احساسی نسبت به یکدیگر دارند؟ اجازه دهید مکالمه به خودی خود هدایت شود - اجازه دهید تا جایی که می توانید طبیعی جریان داشته باشد. اگر احساس می کنید گیر کرده اید، همیشه می توانید آن را به سؤالات اساسی هدایت کنید: شخصیت های شما چه کسانی هستند؟ آنها از چه می ترسند؟ آنها چه میخواهند؟ برای بدست آوردن آن حاضرند چه کار کنند؟ چه چیزی سر راه آنهاست؟ صدای مکالمه آنها چگونه است؟

اگر می‌خواهید خود را حتی بیشتر به چالش بکشید، می‌توانید این کار را به‌عنوان مکالمه‌ای انجام دهید که راوی شما از پشت در می‌شنود، یا شاید از طریق شیشه به دیوار گوش می‌دهد - شما را مجبور می‌کند بدون هیچ چیزی بنویسید. اصلاً برچسب های بصری یا، برای آسان‌تر کردن این تمرین، می‌توانید صحنه‌ای از یک قسمت از تلویزیون را رونویسی کنید - ترجیحاً چیزی که از نظر لحن شبیه چیزی است که می‌خواهید در نوشته‌هایتان تولید کنید. بنابراین، می‌دانید، اگر فضای برنامه‌ریزی شده شما کمتر نوجوانان، مثلث‌های عشقی و اضطراب و هابیت‌ها و نان و اژدها است، شاید از One Tree Hill استفاده نکنید.

در نوشتن موفق باشید—و لطفاً نتایج پروژه های خود را ارسال کنید! من نمی توانم منتظر بمانم تا ببینم آنها چگونه خواهند شد.

(کاساندرا در منهتن نتیجه این است که خودم این تمرین را انجام دادم)