خطاهای دارویی در همه بخشهای مراقبتهای بهداشتی رخ میدهد. یافتههای چندین مطالعه روی تعداد زیادی از بیماران بستری در بیمارستان نشان داد که هر ساله بسیاری از بیماران در نتیجه اشتباهات دارویی آسیب میبینند، آسیب میبینند یا عوارض جانبی دارویی را تجربه میکنند.
دستیابی به ایمنی دارو بر یک چیز متمرکز است، کاهش آسیب قابل پیشگیری ناشی از داروها. این به معنای کاهش شدید مرگ و میرهای قابل اجتناب، بستری شدن در بیمارستان و اثرات کیفیت زندگی ناشی از داروها است. برای دستیابی به این هدف، یک بازنگری اساسی در حاکمیت بالینی در مراقبتهای اولیه و مراقبتهای سالمندان مورد نیاز است، که توسط اهداف ایمنی پزشکی ملی شفاف، عینی و واضح، شاخصهای کیفیت و معیارها پشتیبانی میشود. بهبود اثربخشی و کیفیت استفاده از داروها نیازمند مصرف کنندگان آگاه و توانمندتر و متخصصان سلامت است. برای دستیابی به این هدف، مشارکت موثر همه شرکا و استفاده از توربوشارژ از فناوری سلامت دیجیتال مورد نیاز است. به طور مشابه، بهبود سواد سلامت کلید توانمندسازی مصرف کنندگان است. در حالی که هنوز حوادث بسیار زیادی رخ می دهد، هر کشوری در کاهش آسیب ناشی از داروهای داخل بیمارستان ها به خوبی عمل می کند. این دستاوردها از طریق تغییرات سیستمی و فرهنگی طولانی مدت به دست آمده است.
خطای دارویی رایج ترین تعریفی است که توسط شورای هماهنگی ملی گزارش دهی و پیشگیری از خطاهای دارویی (NCCMERP) در ایالات متحده ارائه شده است که خطاهای دارویی را به صورت زیر تعریف می کند:
"هر رویداد قابل پیشگیری که ممکن است باعث یا منجر به استفاده نامناسب از دارو یا آسیب به بیمار شود، در حالی که دارو در کنترل متخصص مراقبت های بهداشتی، بیمار یا مصرف کننده است. چنین رویدادهایی باید به عملکرد حرفهای، محصولات مراقبتهای بهداشتی، رویهها و سیستمها مرتبط باشند.»
توجه: خطاهای دارویی شامل خطاهای رهگیری (تقریباً از دست دادن) است.
تقریباً از دست دادن توسط WHO "خطایی است که اتفاق افتاده است اما به بیماران نرسیده است. این خطاها قبل از اینکه دارو به دست بیمار برسد، ثبت و تصحیح می شود.
عاشق آموزش حسابداری
نمایش نظرات